Η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου πάγου, σύμφωνα με την οποία τα funds μπορούν να προβαίνουν σε πλειστηριασμούς, έρχεται να επικαθήσει σε θέσεις και αποφάσεις των δικαστικών λειτουργών που έρχονται σε αντίθεση με την ανθρωπιστική διάσταση της Θέμιδος και την υπόσταση του κοινωνικού κράτους. Η συντριπτική δε πλειοψηφία (59-6), για εμάς δεν αποδεικνύει το αλάθητο της συγκεκριμένης απόφασης, αλλά την επικράτηση των νόμων της αγοράς στο διεθνές και εγχώριο δίκαιο. Μια εικόνα που αποτυπώνει τον βαθύ εισοδισμό που έχει υποστεί ο φιλελεύθερος χαρακτήρας των σύγχρονων δυτικών δημοκρατιών από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εμφανίζονται και λογίζονται ως «αναπτυξιακές».
Αυτός ο εκφυλισμός του κράτους δικαίου επιρρίπτεται από τους εκάστοτε και εγχώριους εμπνευστές του ως ευθύνη στην παγκοσμιοποιημένη αγορά. Μάλιστα, όπως συνέβη και την προηγούμενη δεκαετία, αυτή της κρίσης, η επίκληση του φόβου για αποφυγή «εξαιρετισμών», λειτουργεί εκφοβιστικά και τελικά πειθαναγκαστικά για τις κοινωνίες και τους λαούς. Ποιος δεν θυμάται τoν εξωφρενικό διασυρμό χωρών με την ομαδοποίηση και τον στιγματισμό τους ως P.I.G.S. που αν αφαιρέσουμε τις τελείες που το καθιστούν αρκτικόλεξο, σημαίνει «γουρούνια». Και όχι μόνον αυτό, αλλά σύμφωνα και με κάθε επιφύλαξη με όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας από τους δικαστικούς κύκλους, η επιχειρηματολογία υπέρ της συγκεκριμένης απόφασης είναι ότι έτσι δεν θα ξαναέρθουν μνημόνια!
Ωστόσο, σε αυτές τις περιπτώσεις, από τη μια είναι θεμιτό και εποικοδομητικό να κρίνουμε τη δικαιοσύνη και τις αποφάσεις της, αλλά από την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το κύριο βάρος στα κοινωνικά ζητήματα φέρει η πολιτική γενικά και η εκάστοτε κυβέρνηση ειδικότερα. Η δικαιοσύνη είναι μια ανεξάρτητη εξουσία, σύμφωνα με το σύνταγμα μας αλλά και οι πολίτες έχουμε την ελευθερία και την ανεξαρτησία να σχολιάζουμε τις ετυμηγορίες της. Ένας λόγος παραπάνω όταν σε πολλές περιπτώσεις αποφάσεων που αφορούν σε μισθολογικά-οικονομικά ζητήματα έχουν παρατηρηθεί συντεχνιακές λογικές. Επιμένουμε, όμως ότι η δικαιοσύνη και οι δικαστές δεν λειτουργούν αποστειρωμένα, αλλά εκ των πραγμάτων είναι ενταγμένοι στο πλαίσιο, και ειδικά το νομικό, που θεσμοθετεί κάθε φορά η κυβέρνηση.
Στο καίριο αυτό ζήτημα, της ευθύνης της κυβέρνησης, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Αλέξης Τσίπρας, αποκαθιστώντας την αλήθεια και αποδομώντας την προπαγάνδα των μέσων της «λίστας Πέτσα» απαρίθμησε τις καταστροφικές πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως ο πτωχευτικός νόμος της ΝΔ, με τον οποίο κατάργησε κάθε προστασία της πρώτης κατοικίας, ακόμα και για τους πλέον ευάλωτους δανειολήπτες, ο αποτυχημένος εξωδικαστικός μηχανισμός της ΝΔ, που δεν υποχρεώνει κανέναν πιστωτή να καθίσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, ο «Ηρακλής», όπου ουσιαστικά τα κόκκινα δάνεια από τους ισολογισμούς των τραπεζών περνάνε στα funds με το νομικό πλαίσιο του 2003, δηλαδή χωρίς καμία φορολογική επιβάρυνση για τα funds και καμία υποχρέωση προηγούμενης πρότασης ρύθμισης στον δανειολήπτη, η αύξηση του ιδιωτικού χρέους με την ταυτόχρονη καταρράκωση μισθών και εισοδημάτων και τέλος η απειλή πλειστηριασμών ακόμη και για ενήμερους δανειολήπτες λόγω της αύξησης των επιτοκίων.
Και όλα αυτά μεγεθύνουν τα απαισιόδοξα για μεγάλο μέρος της κοινωνίας σενάρια, αν λάβουμε υπόψη μας ότι σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής στοιχεία φαίνεται ότι 700.000(!) ακίνητα εμπλέκονται με «κόκκινα» δάνεια. Το νούμερο είναι τρομακτικό, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμη κι ένα σπίτι να βγει σε πλειστηριασμό και να το χάσει ο ιδιοκτήτης του, που μέχρι τώρα έχει επενδύσει τους κόπους του, τα όνειρά του και λόγω της κατάστασης τις αγωνίες του, το κοινωνικό κράτος θα έχει υποστεί ένα επιπλέον σημαντικό πλήγμα και η οργή των πολιτών θα είναι εκ νέου παρούσα, όπως συνέβη στη δεκαετία της οικονομικής κρίσης. Το πρόσφατο δε παράδειγμα με τις μεγάλες αντιδράσεις για το σπάσιμο της πόρτας τους σπιτιού της δημοσιογράφου από αστυνομικούς, ως εφαρμογή απόφασης πλειστηριασμού, αποτυπώνει τις εικόνες από το κοντινό μας μέλλον. Οι πολίτες και ο λαός δεν μπορούν να δεχτούν ότι άνθρωποι θα χάσουν τα σπίτια τους για δάνεια που το αρχικό τους ποσό δεν έχει καμιά αξία ούτε με την αντικειμενική, αλλά το κυριότερο ούτε με τη συναισθηματική αξία.
Πριν λοιπόν τα πράγματα για τους δανειολήπτες χειροτερέψουν, ακόμη κι αυτή νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη οφείλει, όπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας, να φέρει άμεσα ΠΝΠ μέχρι τις εκλογές, για να σταματήσει έστω και προσωρινά αυτή η ανάλγητη πρακτική αναδιανομής πλούτου υπέρ των ισχυρών και εις βάρος των μη προνομιούχων. Είναι ηθικό χρέος απέναντι στην κοινωνία, αν αναλογιστούμε ότι οι συμπολίτες μας που βρίσκονται σε αυτή τη δεινή θέση, έλαβαν δάνειο υπό άλλες συνθήκες που επέτρεπαν διαφορετικούς σχεδιασμούς. Και λέμε μέχρι τις εκλογές γιατί μετά είναι δέσμευση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ότι το πρώτο νομοσχέδιο και η πρώτη νομοθετική πράξη που θα έρθει στη Βουλή όταν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ λάβει τη λαϊκή εντολή και σχηματιστεί προοδευτική κυβέρνηση, θα είναι η προστασία της πρώτης και η δυνατότητα ρύθμισης των χρεών για όλους τους πολίτες, αποκαθιστώντας με αυτό τον τρόπο αυτή την επιβλαβή για τη συνοχή της κοινωνίας τεράστια αδικία.
Quote 1: ‘‘ακόμη κι ένα σπίτι να βγει σε πλειστηριασμό και να το χάσει ο ιδιοκτήτης του, που μέχρι τώρα έχει επενδύσει τους κόπους του, τα όνειρά του, τις αγωνίες του, το κοινωνικό κράτος θα έχει υποστεί ένα επιπλέον σημαντικό πλήγμα’’
Quote 2: Όπως δεσμεύτηκε ο Αλέξης Τσίπρας το πρώτο νομοσχέδιο που θα έρθει στη Βουλή όταν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ λάβει τη λαϊκή εντολή και σχηματιστεί προοδευτική κυβέρνηση, θα είναι η προστασία της πρώτης και η δυνατότητα ρύθμισης των χρεών για όλους τους πολίτες